hallo meeuw, een verhaal voor de nacht?
 
deze avond westwaarts gegaan
pissend in het zand mijn naam gezegd
                                                                                                     
ik wilde mijn ego afwerpen maar het lukte niet
ik weet niet wanneer ik eerder een gebed zei
 
wel dat er een systeem sluimert in de wieren
waar ik rusteloos naar zoek
                                                                                                    
meeuw, er zit een etterend hart in mij verborgen
als een gezang van doornen ruist het in mijn borst         
 
hoe kan een overvoerd mens helder blijven?
meeuw, droom jij ook in de taal van je jeugd?
 
weier ploegen, verder bij alles vandaan
waar een wiekend lichaam zijn hart vergeet
 
grondwater opkomt
​