De wegende ochtend

De wegende ochtend is er weer
Ik denk nog eens over vaderschap

Eeuwig is er het kind
Dat danst in mijn onderbuik
En ergens lijkt ze op mij

         Omdat ook mijn vader kinderloos is

En omdat het te laat is voor kinderen
Is er altijd opnieuw een laatste gedicht

Mijn dochter doet een takvogel na
Omdat het bos niet meer fluit
Ik geef haar een sinaasappel en een tennisbal
En zeg haar hoe te staan - zoals vader deed

Kijk aan kind: je bent de Melkweg
Dansend in mijn onderbuik.