Wensen

Op een nacht droomde ik van een garagebox, waar een nis toegang bood tot een torenhoog, vergeten regentenhuis. Het pralende antiek glom er, de curiosa
verkeerde in frisse staat, het gevoel was dat van een rijk geheim. Werkelijk
alles was aanwezig. Zelfs een scheepsklok. De vroegere bewoner liet zich raden, leek opgelost en zou niet terugkeren. Eén der hoge tuinkamers werd overwoekerd
door klimop, de overige twee dienden als opslag voor kerkschatten en bibliofiele
boeken. In het allerbovenste vertrek regeerde moderniteit. Daar spoelde ik bladeren uit de jacuzzi, vulde het met warm water en plonsde de mooiste plons. Voldaan was ik, en hoefde nooit meer te denken om geld. Het servies van Elvis zou al genoeg opbrengen om maanden vooruit te kunnen. 
Een moment nadat dit heerlijke besef tot mij doordrong, zette de buurman luidruchtig
de wasmachine aan; nachttarief. Ik schrok wakker. Het was half vier in de ochtend.
Ik had mij voor niets rijk geprijsd. Ook mijn ochtenderectie was voorbarig geweest.
Samen werden we nietig en sliepen weer in.